Το Suno v5 αποδεικνύει ότι η τεχνολογία στη μουσική παραγωγή εξελίσσεται , αλλά ακόμη δεν έχει καταφέρει να συλλάβει την ψυχή
Η γενετική μουσική αποτελεί μια από τις πιο συναρπαστικές αλλά και αμφιλεγόμενες εφαρμογές της τεχνητής νοημοσύνης. Με το Suno v5, η πλατφόρμα ανεβάζει τον πήχη σε τεχνικό επίπεδο, προσφέροντας πιο καθαρές μείξεις, βελτιωμένη απομόνωση οργάνων και πιο περίπλοκες δομές κομματιών. Ωστόσο, παρά τις τεχνικές αναβαθμίσεις, το αποτέλεσμα μοιάζει να υπολείπεται σε ψυχολογία και προσωπικότητα , τα στοιχεία που κάνουν τη μουσική ανθρώπινη.
Τι νέο φέρνει το Suno v5
Το Suno έχει επικεντρωθεί στην αντιμετώπιση των πιο εμφανών αδυναμιών των προηγούμενων εκδόσεων. Στο v5:
Τα μουσικά στοιχεία παρουσιάζονται πιο διαχωρισμένα , η φωνή, η μελωδία, τα ντραμς έχουν ξεχωριστό “χώρο” στον μίγμα.
Οι δομές των τραγουδιών αποκτούν μεγαλύτερη ποικιλία όχι απλά στίχος ρεφρέν, αλλά breakdowns, bridges, intro/outro σημεία που δίνουν μεγαλύτερη μουσική “αφήγηση”.
Οι φωνές είναι πιο καθαρές και λεπτομερώς επεξεργασμένες: καλύτερη ανάλυση, λιγότερα artifacts, πιο “λογική” τοποθέτηση στο stereo πεδίο.
Το σύστημα φαίνεται να αναγνωρίζει καλύτερα το ύφος και να προσπαθεί να το “κρατήσει” ως οδηγό στη σύνθεση.
Ακόμα, το μοντέλο επιχειρεί να αποδώσει στοιχεία που υπονοούν human touch όπως “εφέ” ή ατμόσφαιρα χωρίς όμως να τα εφαρμόζει πάντα με ακρίβεια στις προθέσεις του δημιουργού.
Πού αποτυγχάνει ή μάλλον που “χάνει τη ζωή”
Παρά την εμφανή τεχνική πρόοδο, το Suno v5 εξακολουθεί να υποφέρει από δύο βασικές αδυναμίες:
Έλλειψη “ελαττωμάτων” ως χαρακτηριστικό
Οι φωνές του v5 είναι ομαλές έως και “καθαρές” σε τέτοιο βαθμό που μοιάζουν άψογες κάθε στροφή, κάθε νότες, όλα εστιασμένα και τέλεια. Αυτό υπονοεί μια σταθερότητα που στην πραγματική μουσική δεν υπάρχει. Σπάνια ακούμε μια φωνή χωρίς κάποια “αναπνοή”, μικρή αστοχία, εξάρσεις ή μικρές αποκλίσεις , στοιχεία που δίνουν χαρακτήρα και ψυχή. Το Suno, ακόμη και όταν του ζητάς “ξηρή” φωνή χωρίς εφέ, συχνά προσθέτει reverb, harmonies και “εξοπλιστικά” στοιχεία από μόνο του.
Περιορισμένη ευαισθησία στο ύφος και τις προθέσεις
Σε πιο “εκλεκτικά” αιτήματα , το Suno δεν “τολμά” να κάνει ασυνήθιστα στοιχεία και επιστρέφει σε πιο ασφαλή μονοπάτια. Οι απόπειρες για παλιά δεκαετία και συχνά μπερδεύονται με σύγχρονα synth στοιχεία, καθώς το μοντέλο “φυλάσσεται” από το να απομακρυνθεί πολύ από τον mainstream ήχο.
Σε γενικές γραμμές, το v5 δείχνει ότι η AI μπορεί να μιμηθεί τη μορφή της μουσικής, αλλά όχι την “ψυχή”.
Πρακτικά παραδείγματα
Σε δοκιμές με prompts όπως «avant-garde R&B με glitchy drums και αναπνοές φωνής» ή «indie lo-fi με off-key κιθάρες», τα αποτελέσματα του v5 και του v4.5+ ήταν παρόμοια με το v5 να μην πετυχαίνει πάντα αυτά τα “εκκεντρικά” στοιχεία, αλλά να παραμένει πιο δομημένο και “καθαρό”.
Όταν ζητήθηκε επεξεργασία με υπάρχον τραγούδι ως βάση, το Suno μετέτρεψε μοτίβα (π.χ. ένα σόλο κιθάρας) σε synth θεματικές, αλλά έχασε τα “ακατάστατα” στοιχεία που έδιναν στον αρχικό ήχο χαρακτήρα. Η “μετάφραση” έγινε, αλλά η “μεταμόρφωση” ήταν πιο ασφαλής και μειωμένη σε ρίσκο.
Τι μας δείχνει το Suno v5 για το μέλλον της AI μουσικής
Το v5 αποδεικνύει ότι η τεχνολογία προχωρά. Στο κοντινό μέλλον, τα μοντέλα θα γίνουν καλύτερα στις λεπτομέρειες, πιο ρυθμισμένα και πιο ανοικτά σε εκφραστικές ιδιοτροπίες. Όμως η πρόκληση παραμένει: η AI πρέπει να μάθει όχι μόνο να “μιμείται” τα στοιχεία αλλά να ενσωματώνει την ασυνέπεια, την έκπληξη, την ανθρώπινη ατέλεια που κάνει τη μουσική ζωντανή.
Για τους δημιουργούς, το Suno v5 είναι ένα εργαλείο όχι αντικαταστάτης. Είναι κατάλληλο για δημιουργία ιδεών, πρώτα drafts, remixing ή ως πηγή έμπνευσης. Όμως, για να πετύχει ένα κομμάτι να συγκινήσει, μάλλον θα χρειάζεται η ανθρώπινη παρέμβαση τόσο στην σύνθεση όσο και στην επεξεργασία.
